گرم نباش
دلت که گرم باشد فقط خودت را گرم میکنی
ادمها سر تر از انند که دستان کوچکت بتواند گرمشان کند
با یک نگاهشان قلبت یخ میزند
.
.
.
خوب نباش
خوب که باشی دیده نمیشوی
یک سایه بی رنگ میشوی که ادمها ساده رویت پا میگذارند
.
.
.
مهربان نباش
مهربان که باشی احمق خطاب میشوی
ادمها لبخندی از روی تمسخر نثارت میکنند
و تو چون مهربانی محبت می پنداریش
.
.
.
اصلا نباش
خوب که باشی
همیشه که باشی
دیده نمیشوی
.
.
.
اگر گرمی
اگر هنوز خوب و مهربانی
دور شو از این ادمهای سیاه
دلشان سنگ ریزه دارد
بی بهانه پرتاب میکنند
دل تو هنوز نازک است
زود میشکند
.
رد شدن از روی خرده های دل
عادت اهالی قبیله ی من است
مرسی منم با اسم وبلاگت لینکت کردم آپتم زیبا بود
مرسی لطف دارید
رنگها ... زیبا
رنگها جملگی زیبایند
که سپید
نماد پاکی
اجتماع رنگها
وه ، چه زیباست...... خالص و بی همتاست
سرخ عاشق
آرامش آبی
سبز جوانمرد
همگی زیبا
اما سیاه چه ........ باز هم زیبا!
زیبا چیست ؟
به تمام نسبی و به کمال مطلق
آری
سیاه نیز زیباست
زیبایی مشکی در زشتی آن است
زشت است و زیبایی دیگران را می نمایاند .
پس چه زیباست مشکی
اگر همه سرخ و سبز و آبی بودند
هیچ کس دیدنی نبود
اما در این زمانه
که روزش سیاه گشته و شبش روشن
چگونه گویم ........ رنگها ... زیبا
روزگاری که سیاهی بر دوش مرد سبز و هدیه سرخان است
یا که آن مرد سیاه سبز در پنجه به روی اسب سرخ تازان است
ما را چه شد است
غروب سرخمان بر باد است و دم نمی زنیم
هر چه روشن تاریک و هرچه تاریک روشن است
آخر این چه عالم است!
مرد آن باشید تا سبزی و سرخی از سیاه باز ستانید
نه آنکه سیاه شوید تا سبزی و سرخی به چنگ آرید
چقدر قشنگ بود
مرسی
در این فضا
خوب باش
مهربان
عزیز
به کسی توهین مکن
انسانها در این کره زمین به همدیگر انس میگیرند
آدم که بودنند شاید راحت تر
و
وقتی نا فرمانی شد و به زمین فرا خوانده شدند
شدند تو
شدند من
شدند او
اینجا ( زمین را می گویم )
برای آنان نیست
هست ولی نیست
انسانها شجره شان از نسل ابوالبشر " آدم " می یاشند
هابیل و قابیل خوب و بدش بودنند که بر سر تصاحب خواهرشان آن نموده اند
انسانها را دوست داشته باش یا که خودت را دوست داشته باش تا . . .
نوشته ی قشنگی بود امیدوارم سالیان سال بنویسی و هر روز بهتر بشی!
مرسی لطف دارید
پارادوکس خوب حرف می زند! حس می کنم بعضی وقت ها باید بگیم ازت نفرت دارم تا اوج عشقمون را برسونیم!
موافقم
اکثرا پارادوکس بهتر جواب میده تا حرف مستقیم
دکتر علی شریعتی انسانها را به چهار دسته تقسیم کرده است:
1 ) آنانی که وقتی هستند هستند وقتی که نیستند هم نیستند
عمده آدمها. حضورشان مبتنی به فیزیک است. تنها با لمس ابعاد جسمانی آنهاست که قابل فهم می‌شوند. بنابراین اینان تنها هویت جسمی دارند.
2 ) آنانی که وقتی هستند نیستند وقتی که نیستند هم نیستند
مردگانی متحرک در جهان. خود فروختگانی که هویتشان را به ازای چیزی فانی واگذاشته‌اند. بی شخصیت‌اند و بی اعتبار. هرگز به چشم نمی‌آیند. مرده و زنده‌اشان
یکی است.
3 ) آنانی که وقتی هستند هستند وقتی که نیستند هم هستند
آدمهای معتبر و با شخصیت. کسانی که در بودنشان سرشار از حضورند و در نبودنشان هم تاثیرشان را می گذارند. کسانی که هماره به خاطر ما می‌مانند. دوستشان داریم و برایشان ارزش و احترام قائلیم.
4 ) آنانی که وقتی هستند نیستند وقتی که نیستند هستند
شگفت انگیز ترین آدمها. در زمان بودشان چنان قدرتمند و با شکوه اند که ما نمی‌توانیم حضورشان را دریابیم. اما وقتی که از پیش ما میروند نرم نرم آهسته آهسته درک می‌کنیم. باز می‌شناسیم. می فهمیم که آنان چه بودند. چه می گفتند و چه می خواستند. ما همیشه عاشق این آدمها هستیم . هزار حرف داریم برایشان. اما وقتی در برابرشان قرار می‌گیریم قفل بر زبانمان می‌زنند. اختیار از ما سلب می‌شود. سکوت می‌کنیم و غرقه در حضور آنان مست می‌شویم و درست در زمانی که ی‌روند
یادمان می آید که چه حرفها داشتیم و نگفتیم. شاید تعداد اینها در زندگی هر کدام از ما به تعداد انگشتان دست هم نرسد.
*************************
اگر می خواهی بدون انتظار گرمی و مهربانی، گرم و مهربان باشی و بمانی شگفت انگیز هستی ولی وقتی هستی نیستی ، نمی بیننت ، وقتی رفتی هر موقع که توانستند درک کنند ، می فهمند و آن زمان هستی .
سلام
مبارک باشه وبلاگ نو
غمگین ننویس...مثبت بنویس تا انرژی بدی...همه محتاج یه نور امیدیم
خوش آمدی
ممنون
وقتی همه افعال ماضی می شود // دلت به هر چه هست راضی می شود!
تا حالا ده بار به خودم این حرفا رو زدم اما کو گوش شنوا ؟!
واقعا بعضی ها لیاقت این مهربانی و خوبی رو ندارن
ادمای خوب هر چقدم این حرفارو بشنون بازم خوبن
کاریم به لیاقت دیگران ندارن
میدونن که خودشون لیاقت خوب بودن رو دارن
سلام
عادت اهالی قبیله ی من
آفرین